NAJ... NAJ... NAJ...

 
Najstarszy parowóz w Wolsztyńskiej Parowozowni to lokomotywa niemieckiej konstrukcji, Ok1-359 z 1917 roku. Parowóz Ok1-359 został zbudowany w Berlinie w zakładach Schwartzkopff. Jego numer fabryczny to 6388. Do roku 1945 na liniach niemieckich miał  numer 38 2155. Po wojnie stacjonował w Iławie, Gnieźnie, Poznaniu i Międzyrzeczu, a od 20 marca 1989 jest w Wolsztynie. Parowóz Ok1-359 występował w wielu filmach. Między innymi w nagrodzonym Oskarem filmie "Pianista" Romana Polańskiego. 
. .
Najstarszy polski parowóz to Ok22-31 zbudowany w 1929 roku w Chrzanowie. Jest to polski parowóz wzorowany na niemieckiej konstrukcji P8 czyli Ok1. Zostal on zbudowany w 1929 w Fabryce Lokomotyw w Chrzanowie, a podczas wojny na kolejach niemieckich nosił oznaczenie 38 4536.
. .
Najszybszy parowóz to znana wszystkim "Piękna Helena", Pm36-2, która do dnia dzisiejszego rozwija prędkość rzędu 130 km/h.  W roku 1936 opracowono w Chrzanowie pospieszny parowóz doświadczalny typu Pm36. W następnym roku zbudowano dwie maszyny tego typu. Pm36-1 posiadał aerodynamiczną obudowę i został odznaczony na międzynarodowych targach w Paryżu złotym medalem. Wojnę przetrwał tylko parowóz Pm36-2. Swoją ostatnią planową jazdę "Piękna Helena" wykonała w kwietniu 1965, a potem trafiła do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie. Następnie po remoncie kapitalnym w Pile w 1995 parowóz ten trafił 06.06.1995 do parowozowni w Wolsztynie.
. .
Najcięższa jest lokomotywa Ty51-223, której ciężar w stanie służbowym wynosi prawie 190 ton. Jest to najcięższy parowóz zbudowany w Polsce. Nacisk na osie wynosi tu ponad 21 ton, co negatywnie wpłynęło na wykorzystanie tego parowozu na słabych liniach lokalnych. Konstrukcja ta została oparta na modelu Ty246, który trafił do PKP w ramach dostaw UNNRA. Ogółem wyprodukowano 242 maszyn tego typu.  Parowóz ten jest bogato wyposażony, m.in. w suwaki Trofimowa, automatyczny podajnik węgla i wielotonową syrenę. Został on zbudowany w 1957 roku w zakładach Cegielskiego, a do roku 1988 pracował w Rzepinie. Do Wolsztyna trafił w roku 1989.
. .
Najdłuższa jest Pt47-65, 24 metry, a najkrótsza mała Tkt48 która mierzy zaledwie 10,4 m. Pt47 to parowóz przeznaczony do prowadzenia pociągów pospiesznych. Cztery osie napędowe i 2000KM pozwalają osiagnać prędkość do 110km/h. Posiada on automatyczny podajnik węgla i mieszczący 27 m3 wody tender. Ogółem zbudoano 180 sztuk parowozów tej serii. Nasz egzemplarz ma numer fabryczny 2065 i został zbudowany w Chrzanowie w 1949 roku. 
. .
Parowozowe ciekawostki
Parowozy serii np. TKt48 to tzw. parowozy "kuse", tendrzaki. Nie mają one tendra, a zapas wody i węgla znajduje się na samym parowozie. Mogą one jeździć w obu kierunkach z tą samą prędkością. Parowozy, które posiadają tender, wagon specjalnej konstrukcji do przewozu węgla i wody dla parowozu, mogą poruszać się jadąc tendrem na przodzie tylko z prędkością do 50km/h.

W polskich oznaczeniach parowozów litera O oznacza parowóz osobowy, T parowóz towarowy, P parowóz pospieszny. więcej

Parowóz pospieszny rozwijający duże prędkości (100km/h i więcej) ma koła o większej średnicy, niż parowóz towarowy. Parowóz towarowy ma jednak więcej osi napędnych (kół), aby móc ciągnąć ciężkie składy towarowe. 

Zapas wody 25m3 wystarcza do przejechania ok 100 - 150km, a 12 ton węgla wystarczy na 300 - 400km. Zapas wody w tendrze może się wahać od 7m3 (TKi3) do 32m3 (Pm36). Dla porównania do wanny wlewamy średnio 200 litrów. Obecnie czynne żurawie wodne znajdują sie tylko w Wolsztynie i Poznaniu. Podczas przejazdów specjalnych  z dala od Wolsztyna i Poznania wodę dla parowozu musi dowozić w cysternie straż pożarna. 

Sprawność maszyny parowej wynosi maks. 8%. Niezależnie od ilości przejechanych kilometrów każdy parowóz musi być poddany raz na 6 lat naprawie głównej. więcej

Wodę do tendra wlewa się za pomocą tzw. żurawia wodnego. Aby zapobiec osadzaniu się kamienia do wody dodaje się sodę kaustyczną, tak jak do pralki dodaje się środki zmiękczające wodę. więcej

W normalnej eksploatacji raz rozpalony ogień w palenisku parowozu utrzymywany jest przez 30 dni. Od momentu rozpalenia do uzyskania odpowiedniego ciśnienia pary umożliwiajacego jazdę parowozu, w zależności od jego wielkości, musi minąć nawet do 12 godzin. Po 30 dniach eksploatacji każdy parowóz musi być wygaszony celem wymycia kamienia kotłowego. 

Kiedy widzisz na stacji jadący parowóz ze świecącym się tylko jednym światłem z przodu i z tyłu nie oznacza to wcale, że przepaliła się żarówka. Zapalone tylko jedno światło sygnalizuje wykonywanie jazdy manewrowej. Wolsztyńska Parowozownia liczy sobie już 112 lata. więcej

Parowozowy "garaż" to tzw. szopa, hala wachlarzowa, mieszcząca 8 parowozów więcej

W Wolsztynie znajduje się ponad 30 parowozów. Pomimo swego wieku część z nich jest nadal sprawna. więcej

Wolsztyńska Parowozownia obsługuje jako jedyna w Europie planowe pociągi osobowe. Zapoznaj się z rozkładem jazdy. więcej

Chcesz wiedzieć więcej przeczytaj "Podręcznik maszynisty parowozowego" pobierz


 
www.parowozy.com.pl